Ég opnaði mig aðeins um daginn varðandi söfnunaráráttuna mína. Ég á erfitt með að henda og geymi frekar en að henda og vakna svo upp við þá hugsun að: „Ef ég ætti nú ennþá þennan jakka“ eða „Ef ég hefði nú bara ekki hent..“. Það er auðvitað alveg „hræðilegt“.
Ég brá því á það ráð að leigja mér geymslu rétt hjá heimilinu mínu sem er bara ein mesta guðsgjöf.
Ég fékk nefnilega beiðni um það á dögunum að geyma kæliskáp, bara í nokkra daga og auðvitað gat ég orðið við því. Konan með allar lausnirnar…. eða þannig, allavega í þetta skipti.
Bílnum var trillað inn í geymsluhúsnæðið í mígandi rigningu. Skápnum hent upp á trillu
Aðgangskortið var mundað að sjálfsögðu og lykilorðið mitt slegið inn
Ég sem á það til að mikla hlutina fyrir mér er allt í einu komin með geymslu sem er búin að einfalda líf mitt til muna. Ég ætla mér að fylla hana og svo þegar ég er búin að því ætla ég að leigja mér aðra og aðra og aðra. Síðan læt ég barnabörnin um að fara í gegnum þetta eftir minn dag. Já ég sagði það!
Ég veit ég er vandræðalega ánægð með geymsluna mína og einn daginn mun ég flytja inn í hana …. (djók það má ekki. Ekki frekar en að geyma þarna hræ, vopn og rækta kannabis og svoleiðis).
En takk í bili
Geymslu-Kidda
Kidda Svarfdal er ritstjóri og eigandi Hún.is en hún er frá Djúpavík á Ströndum. Hún fór á bát og snjósleða í skólann þegar hún var lítil og var í heimavist í Finnbogastaðaskóla. Hún hefur haft gaman að krossgátum og íslensku frá unga aldri og hefur skrifað ljóð, sögur, pistla og fleira. Ásamt því að skrifa á Hún.is er Kidda, ásamt fjölskyldu sinni, mikið í Djúpavík þar sem fjölskyldan er með ferðaþjónustu.
