Eva Lind hleypur sitt fyrsta maraþon í Ölpunum eftir aðeins níu mánaða æfingar, til að styrkja litla frændur sem misstu föður sinn langt fyrir aldur fram.
„Ég hef aðallega verið í tíu kílómetra hlaupum og er bara þannig manneskja. Hef reyndar einu sinni tekið þátt í hálfmaraþoni, en það var algjört draumaverkefni. Ég rétt meikaði það,“ segir Eva Lind Helgadóttir sem ætlar að hlaupa heilt maraþon í 1800 metra hæð í svissnesku Ölpunum þann 10. september næstkomandi eftir aðeins níu mánaða þjálfun. Svokallað Jungfrau maraþon. Hún er búsett í Sviss, en er stödd á Íslandi í sumarfríi og ætlar að hlaupa hálft maraþon í Reykjavíkurmaraþoninu til að hita sig upp fyrir Alpana.
Hleypur fyrir föðurlausa frændur
„Þetta er í rauninni algjör bilun og meira en að segja það. Það sem gerir hlaupið enn erfiðara er að það eru sóparar á ýmsum stöðum sem sópa þátttakendunum út úr hlaupinu ef þeir standast ekki tíma. Þetta er því alvöru verkefni. Eitthvað sem ég ætlaði aldrei að gera og geri væntanlega aldrei aftur,“ segir Eva Lind kímin. En það er ærin ástæðan fyrir því að hún réðst í þetta verkefni. Hún er að safna áheitum svo hún geti styrkt tvo litla frændur sem misstu föður sinn, Vigni Grétar Stefánsson, rétt fyrir síðustu jól. „Frændi minn dó aðeins 39 ára að aldri. Árið 2009 fékk hann vírus í heila og greindist síðar með flogaveiki, en eitt slíkt kast olli dauða hans. Hann lætur eftir sig tvo syni, fjögurra og sjö ára. Því miður var hann ekki líftryggður,“ útskýrir Eva Lind.
Synir Vignis
Sindri Dan 7 ára og Snævar Dan 4 ára.
Þjálfarinn hristi hausinn
Búið er að stofna Framtíðarsjóð Vignissona, til að aðstoða drengina í framtíðinni, en Eva Lind vildi gera eitthvað meira en bara auglýsa reikningsnúmerið á sjóðnum. „Ég hugsaði með mér, hvað getur maður gert sem hljómar mikið? Til dæmis hlaupið upp Alpana. Við fjölskyldan létum bók ganga á gamlárskvöld, þar sem allir settu sér markmið fyrir árið. Þar gerði ég grein fyrir mínu, að ég ætlaði að hjálpa strákunum og fara í smá verkefni.“
Í kjölfarið hafði Eva Lind samband við Sigga P. hlaupaþjálfara, sem reyndar hristi hausinn í fyrstu. Sagði að hann gæfi meðalmanneskju, eins og henni, tvö ár í svona stórt verkefni. „En við settum níu mánaða plan. Þetta hafa verið „hard core“ æfingar og ég á þrjú börn, þannig þetta er búið að vera mikið púsl. Þá hafa meiðsli og veikindi aðeins tafið fyrir. En mér er að fara að takast þetta.“
Krafturinn kemur að innan
Eva Lind segir kraftinn sem komi að innan, réttur hugsunarháttur skipti jafn miklu máli og að mynda þol. „Maður þarf að vera með plan og stilla sig inn á það hugarfarslega. Þegar líkaminn er farinn að kvarta, manni er orðið illt, komin með blöðrur á tærnar og búin að missa táneglurnar þá þarf maður að tala sjálfan sig til,“ segir hún og ljóst er að gengið hefur á ýmsu. En nú styttist í annan endann á þjálfuninni og hún ætlar sér að klára hlaupið fyrir litlu frændur sína.
Svo fékk Eva Lind til liðs við sig fimm aðra einstaklinga. Einn þeirra, Gunnar Beinteinsson, er að taka þátt í hlaupinu í fimmta skipti en hinir hlaupararnir eru; Hjördís Árnadóttir, Berglind Wright Halldórsdóttir, Kristinn Haraldsson og Sandra Dís Steinþórsdóttir.
Mynd/Rut
Viðtalið birtist fyrst í amk, fylgiblaði Fréttatímans.
