Það er ekki öll vitleysan eins og kynhvöt manna er jafn margslungin og mannfólkið er margt. Ekki allir örvast af hefðbundnum kynmökum og þó táblæti (að sjúga tær), skólastúlkubúningar og dýrkun á pinnahælum séu vel þekkt stjórntæki í svefnherberginu – eru enn ótalin svo einkennileg kynlífsblæti að fáum kæmi til hugar að hægt væri að upplifa kynferðislega örvun á þann mátann.
Hér fer lausleg íslenskun á einum einkennilegustu kynlífsblætum sem sögur fara af – ásamt frumheitinu á enskri tungu – en ótrúlegt er að hugsa til þess að nokkur einasta manneskja muni t.a.m. upplifa kynferðislega örvun af því einu að borða hor, lykta af prumpi eða sleikja augasteina.
Horblæti: (Mucophilia)
Ekki allir óttast flensur. Til eru þeir sem laðast að hori í bókstaflegri merkingu; elska fólk með ofnæmi, troða frjókornum í báðar nasaholur og hnerra svo duglega … reyna jafnvel að snerta hor annarra og borða jafnvel í ofanálag úr annarra manna nösum. Blætið er ekki hættulaust eins og bera gefur að skilja – heldur getur ollið þrálátum sýkingum í ennis- og kinnholum, öndunarvegi og þannig mætti lengi áfram telja.
Drumbablæti: (Dendrophilia)
Undarlegra en orðum tekur að nefna; Til er fólk sem laðast að trjám og örvast gjarna úr öllu veldi við að nudda sínu allra heilagasta upp að gildum trjábolum. Hvað varð um gömlu góðu tugguna „HUG A TREE” – getur verið að undir sakleysislegu yfirborði öfgafullra umhverfisverndarsinna lúri sú sóðalega hugsun að njóta ásta við … trjábörk?
Hestaflablæti: (Mechanophilia)
Nei, blætið snýst ekki um platónska ást á hraðskreiðum bílum heldur óstjórnlegan kynferðislegan losta til sprautulakkaðra, stífbónaðra, rennilegra …. bíla, vinnuvéla, mótorhjóla … og svo frameftir götunum. Blætið er raunverulegt, þó sjaldgæft sé. Af og til berast þannig fregnir í fjölmiðlum af karlmönnum sem lögreglan hefur gripið með buxurnar á hælunum upp við gamla bílskrjóða. Logandi uppgefnir af losta og stjórnlausir á stöðuljósunum.
Frumbernskublæti: (Autonepiophilia)
Örlítið þekktara er bernskublætið; sú árátta að vilja klæðast bleyju og skila jafnvel stórum stykkjum – bíða þess að skipt verði á – og njóta svo meðan bossinn er púðraður með snuð í munni. Blætið hefur hins vegar ekkert með raunveruleg ungabörn að gera – heldur að vera í hlutverki ungabarns sem fullorðin manneskja. Draumurinn er þessi: Kúka í bleyju og vera með snuð.
Bangsablæti: (Ursusagalmatophilia)
Fyllilega skaðlaust blæti en þó mjög skrýtið; viðkomandi fyllist óstöðvandi losta og kemst kynferðislega allur til við það eitt að bera tuskudýr augum. Þessi þjóðfélagshópur verður til að mynda að fara varlega í leifangaverslunum …
Meindýrablæti: (Mucophilia)
Afar ógeðfellt blæti í augum flestra; lostinn eftir örlitlum skordýrum sem skríða á allra heilögustu líkamshlutum. Óseðjandi löngun til þess að afklæðast, sleppa hjörð skordýra lausri og njóta þess að finna örsmá meindýrin narta, bíta, sjúga og naga hörundið meðan lostinn og unaðurinn stigmagnast.
Líkneskjublæti: Agalmatophilia
Óstjórnleg ástríða fyrir gínum, líkneskjum, marmarastyttum og sérhönnuðum silicondúkkum sem líkjast manneskjum. Líflausar stytturnar orka kynferðislega örvandi á þennan hóp og tröllasögurnar af körlum sem safna kynlífsdúkkum af einsemd einni saman eru oftar en ekki á misskilningi byggðar; árátta þeirra sömu í kaup á rándýrum kynlífsdúkkum stafa af þeirri ástæðu að lifandi konur af holdi og blóði höfða ekki til þeirra sömu – heldur líflaus líkneski.
Augnsleikiblæti: (Oculolinctus)
Skelfilega undarlegt blæti sem snýst um hamslausa löngun til að sleikja augu. Í orðsins fyllstu merkingu; sjáöldur, augnhvítu – allt augað eins það leggur sig. Með rakri, langri og leitandi tungu. Hvort svo tveir einstaklingar með sambærilegt blæti finni oft hvern annan er annað mál – en blætið er ekki hættulaust, getur valdið þrálátum sýkingum og jafnvel blindu.
Tíðablæti: (Menophilia)
Svo eru það þeir karlmenn sem hreinlega geta ekki slitið sig frá konum …. sem eru á fossandi blæðingum. Einmitt. Þeir eru til líka. Karlmenn sem sjá ekkert fegurra en konu sem er á miðjum blæðingum. Þessir karlar sýna túrtöppum og dömubindum, Álfabikarnum og guð má vita hvað. Tíðablóð er einfaldlega, að þeirra mati, eitthvað fegursta form kvenleikans sem til er. Undarlegt, ekki satt?
Tárablæti: (Dacryphilia)
Viðbjóðslegt blæti og rót ákveðinnar tegundar ofbeldis sem oft einungis á sér stað i svefnherberginu. Til eru einstaklingar sem komast í kynferðislegt stuð við það eitt að sjá aðra manneskju gráta. Táraflóð laðar fram dýrslegar hvatir hjá þessum einstaklingum, sem stofna oft til illinda í þeim eina tilgangi að sjá maka sinn gráta – sem svo aftur vekur upp losta og …
Prumpublæti: (Eproctophilia)
Já já. Ilmurinn af prumpi, gott fólk, getur verið æsandi. Þykkt, blautt og þróttmikið prump er svo æsandi í augum örfárra að fátt jafnast á við tilfinninguna. Varið ykkur á þessum fámenna hóp – sem gerir sér far á suðræna veitingastaði, hrúgar sterkum kryddjurtum á matardisk sessunautarins, hallar sér makindalega aftur og bíður eftir prumpinu …
Skoðaðu einnig:
Klara Egilson er íslenskur blaðamaður búsettur í Osló. Hún hefur gengt ritstörfum frá unga aldri og gaf út sína fyrstu smásögu sex ára að aldri: “Kartaflan sem fann alltaf vitlausa lykt” en hefur skrifað allar götur síðan og er ekki ókunn íslenskum fjölmiðlum. Hún er elsk á orð, fagra muni og umfram allt; fjölbreytileika mannlífsins. Klara gegnir í dag stöðu aðstoðarritstjóra HÚN.IS og tekur á ýmsu í umfjöllunum sínum.
