Góðir kennarar skipta sköpum þegar kemur að kennslu, held við þekkjum það öll.
Ég rakst á stutta en einstaklega fallega grein sem kennari skrifaði um nemendur sína en hann varð ótrúlega þakklátur fyrir útskriftina þar sem krakkarnir sögu falleg orð til kennarans og gerðu svolítið einstakt fyrir hann.
Ég fékk leyfi til þess að birta þessi frábæru orð kennarans sem fengu mitt hjarta til þess að hlýna.
Unglingar nú til dags
Stundum heyrir maður talað um það hvernig heimur versnandi fer og hvernig unglingar nú til dags séu aðallega uppteknir af sér sjálfum.
Ég er kennari á Selfossi og á föstudaginn útskrifaðist bekkurinn minn af 97´ árgerð úr grunnskóla. Ég hef fengið að fylgja þeim í fjögur ár eða síðan þau voru 12 ára. Saman höfum við gengið í gegnum súrt og sætt og margar sögur væri hægt að segja af skemmtilegum atvikum. AH bekkurinn hefur alltaf verið fjörugur, ekkert sérlega hljóðlátur og smá yfir meðallagi fyrirferðarmikill. Allt slíkt fyrirgafst þó fljótt því hópurinn er einstaklega skemmtilegur, frjór í hugsun, metnaðarfullur og uppátækjasamur. Í hópnum eru margir efnilegir íþróttamenn sem unnið hafa til ótal verðlauna. Í lífsleiknitíma í vetur ræddum við saman eins og svo oft og þar sagði ég þeim í framhjáhlaupi frá þeirri staðreynd að ég hefði lítið sem ekkert keppt í íþróttum og aldrei unnið verðlaunapening.
Á útskriftinni á föstudaginn gekk allt sinn vanagang. Ræður og ávörp voru haldin, tónlistaratriði voru flutt o.s.frv. Bekkurinn minn var fyrstur á svið til að taka á móti einkunum. Nemendur voru kallaðir upp einn af öðrum til að taka á móti umslögunum sínum. Þegar allir voru búnir og komnir niður af sviðinu var tekin mynd og í kjölfarið áttu þau að fara aftur í sætin sín. Það gerðu þau hinsvegar ekki. Bekkurinn gekk aftur upp á svið og ég var kallaður upp líka. Þá gekk fram stúlka í bekknum og hélt stutta tölu frammi fyrir nokkur hundruð foreldrum og öðrum gestum. Þar þakkaði hún mér fyrir hönd bekkjarins fyrir árin 4. og þakkaði mér fyrir að hafa ekki gefist upp á þeim og fleira fallegt í þeim dúr. Svo rifjaði hún upp þetta með verðlaunapeningana sem ég hafði aldrei unnið. Í kjölfarið komu svo nemendur mínir, einn af öðrum, sögðu hvert og eitt nokkur orð í hljóðnemann og hengdu síðan verðlaunapening með árituðum skilaboðum um hálsinn á mér, alls 25 stykki.
Ég var hrærður og mig setur hljóðan yfir unglingum nú til dags sem hafa þroska til að láta sig detta eitthvað þessu líkt í hug og nennu til að fylgja því eftir.
Ég er þakklátur fyrir árin fjögur með ykkur krakkar, þið eruð snillingar.
Áfram 10. AH
